Hele hoge Elfen en nare trolletjes

Dat ik meedoe aan een serieus groeiproces is me al wel een tijdje duidelijk. En in dat proces ontdek ik ook een patroon: eerst ontstaat er schijnbaar ineens contact met een nieuw wezen dat meestal grootser, lichter en ijler is dan ik kende. Dat voelt dan heel dankbaar, mooi en fijn, daar kan ik dan een tijdje op teren. Velen kennen de Opgestegen Meesters wel en hebben er zelf contact mee. Dat er ook Opgestegen Elven zijn heeft nog nooit iemand me verteld en ik heb er ook nog nooit over gelezen, maar het klopt wel. Opgestegen Elven hebben heel veel licht bij zich, leven volkomen zichzelf, ze zijn klaar met hun eigen groeiproces en helpen anderen door hen te steunen en de weg te wijzen.

En dan na een tijdje toeven in de energie van het nieuwe, duikel ik naar beneden, ik voel me niet zo lekker, ben geirriteerd, verdrietig of mensen om me heen reageren ”raar” en negatief. Tijd om te gaan zoeken wat er dan is. Volgens mij kan echte groei ook niet anders gaan dan zo. We kunnen wel verlangen naar alleen maar licht, maar dan verkeren we in een illusie. De weg naar Hoger Licht gaat dwars door licht én donker heen.

Hier volgt een voorbeeld van zo’n proces van zeer kort geleden.

Bezoek. Ik pak mijn pen en schrijf op wat ze zegt:” Ik ben de Elfenkoningin van Europa, de Elf die je eerder gemeld heeft dat ik ben opgestaan. Ik ben één van jou persoonlijke begeleiders. Fantastisch dat je mij om hulp vraagt. Ik sta ter beschikking voor jou. Ik waak over je en begeleid je op jou weg samen met mijn menselijke broeder. Het is de bedoeling voor de komende tijd dat jij mensen de ogen opent, hen de deur laat zien van het magische rijk. Elk mensenwezen heeft daar toegang toe, het is niet exclusief voor de enkeling, maar ieder moet wel zelf door de deur  heen gaan. We staan nog aan het begin, velen weten dit nog niet. Aan jou de eer je broeders en zusters hierin de weg te wijzen. Mijn elfenzusters en ik ondersteunen je daarin. Je werkt in de tuinen (tuinreadingen) en contact met onze kleinere mede-wezens blijft zinvol, maar jij zult meer en meer hogere elfen ontmoeten, want dáár ligt jouw oorsprong, daar is jou thuis en dat weet je. Wij zijn zeer ijle wezens, elfen van een Hogere Orde, zeker je denkt nu aan een menselijke Orde, dat zijn onze menselijke zusters, maar eigenlijk is er geen wezenlijk onderscheid tussen Hogere Elf en Hogere Mens. Wij zijn allen Lichtwezens, één in zuiverheid, één in het dienen en eren van de Goddelijke Vrouw. Wij houden van jou, wij houden van jullie. Meer en meer gaan deuren open op aarde. Welkom in ons midden. Ja, je hoort bijna mijn naam, dat gaat goedkomen. Ons contact gaat frequenter en persoonlijker worden. Houd je zelf open, houd je frequentie hoog, het is goed wat je doet, nogmaals we houden van je, we beschermen je, we geven je vleugels, wij wijzen de weg naar huis, gegroet……..”

En dan de andere kant. Mijn ezel loopt heel lekker als we aan het wandelen zijn, maar kan ineens en heel irritant, boem stil gaan staan, gaat dan uit zijn aarding en wil niet verder, vooral irritant als dat op een druk punt is met verkeer. Dit doet hij al langer, maar ik ben het aardig zat en ik heb al hulp buiten mezelf geraadpleegd, echter geen oplossing gevonden. En ineens tijdens een wandeling zie ik het: aan de linker achterpoot van ezel Ravel hangt een trolletje. Het ziet er in eerste instantie onschuldig uit, maar bij nadere beschouwing is het echt een negatief kreng. Ongeveer 30 cm onder de grond volgt hij ons pad, legt zwarte draden aan onder de aarde en af en toe grijpt hij zijn kans en blokkeert de ezel, zijn manier om mijn weg, mijn vooruitgang te dwarsbomen. Gemeen vind ik het, om mijn onschuldige ezel te pakken om zo mijn weg te dwarsbomen. Nadat mijn ogen plotseling geopend zijn voor dit wezen zie ik hen ineens overal. Bllll… ik krijg het er benauwd van, van die dwarsliggers en tegenwerkers en ben een paar dagen (met dit mooie weer) verkouden en heel moe.

Als tegenwerkers gespot zijn verliezen ze hun functie. Dan kunnen ze geen vat meer op je hebben als je begrepen hebt wat ze je wilde zeggen en je bewust kiest voor hogere en lichtere energie. In mijn geval voelde ik dat er grote trauma’s achter zitten van hééél lang geleden, van oorlogen tussen elfen en akelige trollen, tussen lichtwezens en duisterwezens en dat de zwarte wezens toen ”gewonnen” hebben en de ijlere elfen, waaronder ik,  niet meer konden bestaan. Op zo’n pijnpunt kunnen zulke energien gaan ”feestvieren” en je in je greep houden, net zolang dat je er echt klaar voor bent om dit te doorzien en op te ruimen. Dus dank je wel, trol, voor de signalen die je gaf.