Draken, Djins, gronding en het Universum

communiceren met natuurwezens, in verbinding met je eigen natuur

Draken, Djins, gronding en het Universum

Downloads en upgrades

Die kennen we allemaal van werken met een computer. Ineens kun je je ding niet meer doen omdat het systeem prioriteit geeft aan ophogen of je krijgt steeds een dringende melding.Onze planeet aarde is in frequentie aan het stijgen. Dat zie je vaak aan het mooie licht sávond en bij zonsopgang. Velen kunnen het ook voelen en waarnemen. Als je als mens meedoet aan het frequentie-verhogen dan krijg je af-en toe ook te maken met downloads: ineens komt dan nieuwe informatie binnen of je krijgt bezoek van wezens waar je eerder nog geen contact mee had. Jouw energiesysteem gaat de nieuwe informatie dan verwerken. Welke impact zo’n upgrade heeft ervaar of voel je vaak later pas. Ons fysieke lichaam is traag en gaat dan soms in de reset en blijft haperen op oude traumaplekken. In aardse termen: je krijgt een kwaal(tje). Een docter of een fysiotherapeut zou me misschien uitlachen of voor gek verklaren met mijn verhaal. Dat maakt me niks uit, ik schrijf dit verhaal omdat velen zich zullen herkennen en dan mogen dit soort ervaringen gewoner worden. In de nacht van zondag op maandag had ik drie groene mannetjes op bezoek, ze zagen eruit als klassieke aliens, met grote holle ogen en een kaal hoofd. Ze gingen me opereren en haalde al mijn botten uit mijn lichaam. Ze bliezen met hun adem eroverheen en stopten daarna die botten weer op hun plek. Ze vertelden me dat dit een ophoging in energie is, een aanpassing aan een hogere frequentie. De wezens vertelden me dat ze via Venus waren gekomen en dat hun oorsprong nog veel verder weg is. De ochtend daarna, kon ik moeizaam uit mijn bed komen. Mijn hele onderrug zit vast. In aardse termen ben ik door mijn rug gegaan. In mijn eigen werkelijkheid is mijn lichaam zich aan het herstellen van die operatie. Ik heb een osteopaat gebeld waar ik goede ervaringen mee heb. Hij was eerder mijn achterbuurman met zijn praktijk. Toen ging ik kruipend naar binnen en kwam lopend weer naar buiten. Aandacht voor het fysieke herstel is ook belangrijk. Volgens mij ben ik nu niet de enige die aan het upgraden is. Veel gezondheid allemaal!

30-11-2021

De lege kist

Op pad gaan voor een reading van een tuin is altijd een avontuur. Dit keer ging ik naar een streek in Nederland die totaal onbekend voor me was, 2,5 uur met de trein. Een reading van een tuin is niet altijd lollig en leuk. Net als dat wij onszelf mogen bevrijden uit illusies, zware sferen en duisternis, komt dat ook voor bij natuurwezens. Op een mooi idyllisch plekje, vlak bij een natuurgebied, heeft een koppel een aantal jaren gelden een droomhuisje gekocht en het geheel naar eigen smaak en sfeer ingericht met opvallend veel licht, vrolijkheid en kleur. Dat bleken ze niet voor niks zo gedaan te hebben, dat hadden ze heel goed aangevoeld dat dit hier nodig is. Ze hebben hun huis en tuin precies op een kruispunt van leylijnen staan. Ik voelde hele zware energie. Er was een groepje feeen die heel hard meewerkt met de bewoners om de sfeer licht te houden, maar ze komen er niet doorheen. De strijd is ook onder de grond, ik zie gevechten met zwaarden. Het zijn donkere elfen, de strijd gaat heel hard, ze zijn de tijd kwijt en dit lijkt eeuwig door te gaan. Ze zijn de weg kwijt. Hun leider heeft zich lang geleden al naar het licht gekeerd en heeft gezegd dat ze mee mochten, maar ze wilden niet. Ze vertellen me dat ze een zware kist moeten blijven bewaken. De elfenleider die naar het licht is gegaan heeft een zwarte kelk uit de kist meegenomen en aan het licht overhandigd. De kist is dus leeg.. Hoe lossen we dit op? We besluiten een lichtcirkel van stenen te maken in de moestuin en een ceremonie te doen. Net zoals overleden zielen van mensen die blijven rondhangen, kun je elfen die blijven rondhangen vertellen dat ze weg mogen en helpen bevrijden. Ik was vergeten stenen mee te nemen, het koppel bleek zelf kilo’s edelstenen in huis te hebben, zoiets komt altijd goed. De man werd gevraagd de kist te openen en hen te laten zien dat ie leeg was, de elfen begrepen het, verdwenen en losten op. Als duister gezien, benoemd en gevoeld is, kan het gaan. Er waren emoties bij dit ritueel, dan weet ik dat het klopt. 🙏🌹 Dank je wel voor de ontvangst op deze mooie plek, die nu weer een beetje lichter is. Margo Huggers, 20-11-201

Spetterende healingmethode

We worden gepushed om voor bepaalde kwalen één mechanische, chemische oplossing te nemen, waarvan nog de vraag is of die wel werkt ten gunste van onze gezondheid.Gisteren was een mooi mens bij me voor een reading. We vroegen haar oude vermogens terug die ze had ten tijde van Atlantis. Ze stond als groots lichtwezen in een enorme hal van glas, het was een healingtempel, het zag er uit als een schitterend mooie tropische kas met heel veel licht. In die ruimte waren allemaal waterbassins met organische vormen boven en onder elkaar. Het water klaterde rijkelijk door die flow-forms. Het was één spetterend geheel van geluiden en kleuren. De vrouw had het vermogen om het water te ”dirigeren”. Ze nodigde een klant uit die een bepaalde kwaal had om in die ruimte te gaan staan. Met haar handen en vingers maakte ze subtiele bewegingen, ik zou het omschrijven als lichttaal, en zo stroomde het water op een bepaalde manier door die flow-forms heen. Ze wist intuitief precies voor welke kwalen ze welke bewegingen moest maakte en stemde het perfect af op haar cliënt. De vrouw was zelfs in staat het water van beneden naar boven te sturen. Het water gehoorzaamde en volgde haar intenties. En nee, nu niet gaan twijfelen aan de waarheid, we hebben oneindige vermogens als we ons afstemmen op het geheel, op de natuur, op levend water. We ”moeten” er wel om vragen ze terug te halen zodat ze ook voor nu en de toekomst te gebruiken zijn. Door de recente en veelvuldige upgrades van het Licht kunnen we er gemakkelijker bij. Wat een zegen als we dit soort technieken weer echt gaan gebruiken. Margo Huggers, 13-11 2021

Verslag van een workshop

Mooie workshop ”communiceren met de natuurwezens” vandaag met een klein groepje. Het communiceren met de onzichtbare wereld, heb ik zelf als een gift ontvangen. Ik doe het en heb zelf helemaal niet door hoe ik dat doe. Ik begin het steeds beter te leren om het uit te leggen en door te geven aan anderen, gewoon door het te gaan doen. De sluiers naar de ijlere rijken worden steeds dunner, het wordt voor velen bereikbaarder te communiceren met de voor fysieke ogen onzichtbare wezens. Ik ben echt niet de enige die dit kan. Velen hebben wel een opstapje nodig om over de drempel te gaan en daarom doe ik elke maand zo’n workshop. Ik ben jarenlang bosjuf geweest op een natuureducatiecentrum met basisschoolleerlingen. Spelletjes die we daar deden met de kinderen bouw ik nu om naar diepgaandere oefeningen, dat is echt genieten als dat lukt. Ik houd niet van rondleidingen geven zo van ”hier woont een kabouter en daar een elf”, soms doe ik dat wel even als ik iets levends waarneem, dan kunnen anderen daar ook op intunen. Ik blijf nog steeds een juf die anderen iets wil leren en zelf laten ervaren. Het is leuk als een deelnemer dan blij is: ”hé vandaag heb ik voor het eerst met een draak gesproken”. Super. We deden een aardemeditatie in een bedje van bladeren. Sommigen kwamen daarbij ook even de dood tegen. Ik herinner me dat de kinderen dat jaren geleden ook zeiden bij deze zelfde opdracht, alleen de grote mensen blijven veel langer liggen en kunnen diepgaander vertellen wat ze ervaren hebben 🙂. We hebben op een paar geheime plekken mandela’s gemaakt op de grond om de frequentie van het gebied te verhogen en voor heling van de aarde. De groene draak van de Tonnenberg vertelde vandaag dat we meer onze creatiekrachten mogen gaan gebruiken: ”Jullie zijn creators, dat mag meer tot uitdrukking komen. Jullie vergeten je eigen creatiekracht, jullie reproduceren nog te veel. Wees authentiek, durf jezelf te zijn en anders dan anderen. Durf ook de eerste te zijn met iets nieuws”. 6 november 2021

Niet gegrond of niet ge-universumd?

Vanaf een hele ijle planeet, uit hele verfijnde sferen kwam ik naar de aarde. Dat was niet gemakkelijk. Ik heb het ook mijn moeder moeilijk gemaakt, ze was steeds zeer bezorgd of ik wel genoeg voedsel binnen kreeg, ik at muizenhapjes en ben heel klein geboren en bleef lang klein en smal. Met mijn vriendinnetje van de basisschool hadden we samen een kleiner schoolbankje dan de rest van de klas. Dat is allemaal in orde gekomen. Mijn ijle wezen heeft een zwaar diep muziekinstrument, de fagot, gekozen en bijna 600 kilo aan ezelmaatjes om goed hier te landen en te kunnen blijven staan. Voor mensen die weet hebben dat ze van ver gekomen zijn, die weten dat we Multi-dimensionale wezens zijn, is het aardse leven heel raar en vooral soms ook heel zwaar. Het is ook een bijzondere tijd nu met al die strijd tussen duister en licht en juist daarom zijn al die lichte ijle wezens hier. Wat heb ik vaak te horen gekregen ”je bent niet gegrond, Jij leeft in andere sferen, je weigert mee te doen aan het gewone mensen-leven. ” Is dat waar? Soms ja en soms nee. Ik zal niet ontkennen dat ik het hier soms heel moeilijk vind en dan vlucht naar andere sferen. Klopt ook dat ik niet altijd meedoe met het gemiddelde gewone mensen-leven. Dat is ook helemaal niet de bedoeling! Ik ben hier om die ijle verfijnde sferen meer bereikbaar te maken voor ieder die dat wil ontvangen. Eerst was het vaag voor me waar en wat die sferen dan waren waar ik vandaan kwam. Op een dag deden we met een groepje mensen energiewerk en we hadden bezoek van een koning en koningin van een planeet in de Andromeda-nevel. Toen wist ik ”daar was ik voordat ik hier geboren ben”. Alles was daar koninklijk, ijl, sfeervol, hoog-frequent. Toen ik wist waar ik vandaan kwam, kon ik helemaal landen hier. We zijn allemaal op reis op deze aardbol. Je kunt meer helemaal hier zijn als je weet vanuit welk huis je bent vertrokken. Margo Huggers, 30-10-2021

Kabouters in een tuin

Vorige week, op een fraaie herfstdag, ging ik op pad voor een reading van een tuin. Ik had geen idee waar ik terecht zou komen, dat is meestal het geval als ik zo’n reading ga doen. Iemand vraagt me voor een prive’tuin en dan ga ik op reis. Ik kwam in een heel mooie tuin terecht, niet groot, waar de bewoonster, een bijzonder hartelijke en open vrouw, met veel liefde voor permacultuur en de planten een waar paradijsje had gecreeerd. Het is in een polder, onder NAP dus. Een rare gewaarwording, na de reading gingen we even kijken aan de achterkant van het huis. Daar was een trap naar een weg en aan de overkant van de weg een kanaal, het water was 5 m hoger dan de tuin. Lees het verhaal wat de kabouters vertellen, dan snap je helemaal hoe belangrijk ze zijn. In de tuin woonde een hele kabouterfamilie. M. Wonen jullie onder of boven de grond?K. We zijn vooral bovengronds, maar hebben holen net onder het aardoppervlak. Er zijn veel mensen in deze omgeving die ons wel eens hebben zien wegschieten en een duik nemen de aarde in.M. Gaat de aarde dan open?K. Nee, we kunnen door materie heen. We spelen soms ook met mensen. Als een groepje van hen staat te praten, dan schieten we tussen hen door en hebben de grootste lol dat niemand dat merkt, terwijl zij over zware dingen praten. M. Ziet de hond jullie?K. Ja zeker, we hebben hele conversaties met elkaar. We houden van hem, hij heeft dezelfde energie als onze kinderen, speels, alert, levendig. M. Wat doen jullie zoal op een dag.K. We zijn echte kletsmajoren, we kletsen dus veel. We houden ook iedereen in de gaten. Het belangrijkste is dat we de grond dragen. M. Hoe moet ik me dat voorstelen, de grond dragen?K. We mediteren en houden het water op afstand, we mediteren ruimte tussen het water en de grond. We mediteren ook ruimte tussen de aarde en kleikorrels. Als wij dat niet doen, dan plakt alles aan elkaar, dan is het leven ertussen uit, dan is het dode aarde, dan groeit er niks en kan niks wortelen. M. Oké, mooi, dank je wel. De vrouw van dit huis vraagt of jullie iets nodig hebben. K. Ze mag koffie met ons komen drinken. Nee, geen gekkigheid, een schoteltje met koffiedrap, daar halen we energie uit. Ze mag het in de tuin voor ons neerzetten. Ze is al fantastisch met haar schaaltjes fruit in de tuin. Ze mag ook wat opener over ons zijn, als ze durft, daar is het nu tijd voor. Wij willen geen vergeten volk worden. 14-10-2021, Margo Huggers

Schaal voor de nieuwe aarde

Ik dacht echt dat dit feestboek voor eeuwig was vertrokken, ook uit berichten die ik nog wel zag op Telegram. Verwondering vanmorgen dat het app-rinkeltje ineens weer ging en ik dit hier weer kon openen. Ja, er is echt véél meer aan de hand in de wereld dan de griep met de naam kroon. Het hele oude systeem dondert in elkaar, al is dat voor velen niet zichtbaar. Ik laat het hier niet zo zien dat ik goed op de hoogte ben van wat op de achtergrond speelt. Er zijn vele anderen die deze taak oppakken. Jaren geleden in Spanje maakte ik een schaal. Ik weet niet meer wat mijn oorspronkelijke intentie was. De schaal lag in een vuurtje en ik stookte het heel hard op, ik vroeg aan de vuurgeesten om samenwerking. Er gebeurde iets ergs, toen ik de schaal uit het vuur haalde zat er een enorm gat in. Messing laten smelten op een houtvuurtje? Dat kan helemaal niet, zo heet kan vuur niet worden. Ik had samengewerkt met de vuurgeesten, maar dan wel die voor de vernietiging werken. Oei, niet mijn bedoeling, drie dagen werk was weg, ik realiseerde me grondig dat ik ook een vernietigend deel in mezelf heb. Na een middag wandelen in de bergen begon ik aan een nieuwe schaal met de intentie ”een schaal voor de nieuwe aarde”. Ik lette nauwkeurig op al mijn gedachten, mijn daden, mijn intenties, mijn woorden. Ik moest zeer zorgvuldig te werk gaan, ik transformeerde mijn angst dat ik weer een gat zou branden. Het werd een prachtige schaal. Elke dag laat ik deze toon klinken. Ik wens dat we zo rustig en vredig mogelijk door het afbraakproces heen zullen gaan en dat we de kracht, de liefde en de moed hebben voor een schitterende wereld in een hogere frequentie. 5 oktober 2021

Eigen ondernemer

En nu ben ik een echte ondernemer. Los van de overheid. Het voelt toch echt heel anders helemaal mijn eigen baas te zijn, dan iemand die probeert iets te verdienen met mijn activiteiten. Ik ben vrij en ga mijn eigen weg.Het was natuurlijk heel mooi dat ik een aantal jaren steun heb gekregen na banenpech en wegbezuinigd en dat de mogelijkheid er was om met een steuntje in de rug te beginnen met mijn bedrijf. Ik ben ook heel blij dat ik minder afhankelijk ben van de overheid, die door- en door corrupte regering die het hoogste goed niet dient. Gelukkig zijn er heel veel ambtenaren die er werken die allemaal goede mensen zijn met goede bedoelingen en die me heel goed geholpen hebben. We zitten in een heel spannende tijd, de overgang naar een nieuw tijdperk. Er wordt van ons gevraagd oude energien los te laten. Wat hoorde bij de oude wereld van zwoegen, hard werken, presteren kan gaan. Daarom lukte het me ook gewoon niet meer om een baan in een organisatie te vinden. Het is de bedoeling dat ik pionier ben van de nieuwe tijd. Daarvoor in de plaats komt plezier hebben in wat ik doe, alleen maar dingen doen die bij me passen, niet eens door hebben dat ik werk en toch is dat werk. Het wordt tijd te geloven in mezelf, dat mijn werk heel hard nodig is voor velen. Zonder verbinding met dieren, natuur, jezelf kunnen we geen nieuwe wereld bouwen. 27 september

Deze week ga ik springen. Mijn eigen inkomsten gaan goed. Dus: Uit de bijstand. Digitale papieren invullen en druk op de knop. Dan word ik gelanceerd. Alles helemaal zelf doen en los van de overheid. Geen financiele aanvullingen meer van een systeem ”boven” mij. Dat voelt mega spannend. Ik heb namelijk nog geen idee wat er gaat gebeuren de komende tijd, hoeveel mensen een reading willen, wie er met de ezels komt wandelen, of kinderen een ezelfeestje willen, wie er een Zielenreis wil doen of een klankschaal wil laten maken. Ik heb ook geen idee nog welke nieuwe plannen bij mij zullen ontstaan. Het voelt nu als een leegte. Ik heb vier jaar naar dit moment toegewerkt en héél veel geleerd over ondernemen. Dat is een vak apart, dat gaat niet zomaar, net zoals een ezel trainen voor trektochten niet zomaar gaat. Ik heb mijn hoofd gestoten en ik ben gegroeid. Ik heb mezelf moeten bewijzen aan mensen die er geen heil in zagen. Ik ben gestruikeld en steeds weer opgestaan. Ik heb lastige klanten ontmoet en nog veel meer mooie lieve mensen.Het is van de buitenkant gezien een raar moment voor zo’n sprong. Want er zijn er die aan het proberen zijn vrije geesten op dit moment van alle kanten tegen te werken. Het is bijvoorbeeld de vraag of de lezingen die gepland staan over mijn ezeltrektochten wel door kunnen gaan. Ik wil namelijk die toegangscode om volle zalen binnen te mogen helemaal niet hebben. Voor mij klopt dat niet. Van binnenuit gezien is het juist wel het goede moment. Ik kan echt niet voldoen aan de verwachtingen die de overheid nu voor mij heeft, het stramien dat ze schetsen voor ons. Alles in me roept om vrijheid en waarheid en zo los mogelijk te staan van alle systemen. En wat mooi is nu, de wereld ligt ineens helemaal open, want ik heb nu de vrijheid alles te doen wat ik zelf wil met mijn inkomsten. Ik kan nu ook mijn appartement verkopen en op zoek naar een mooie eigen plek voor een klein houten huis en mijn ezels dichtbij me en een groep mensen die zo veel mogelijk zelfvoorzienend in harmonie met de natuur willen leven. Het is tijd voor de Nieuwe Aarde. Aho. 🙏 20 september

Zielenreis

Vandaag weer een zeer boeiende Zielenreis mogen meemaken.Ik heb geleerd Zielenreizen, ik gebruik ook wel de naam Zielinzichtsessies, te begeleiden. Dolores Cannon, een zeer wijze amerikaanse dame, die nu niet meer op aarde is in haar lichaam zoals op onderstaande video, was een van de grondleggers van deze manier van werken. Door iemand te begeleiden naar vroegere tijden, en naar bepaalde plaatsen komt altijd zeer boeiende informatie naar boven. Ik zit vaak op het puntje van mijn stoel te luisteren. Ik heb een bepaald script, een volgorde van situaties, leeftijden waar we heen reizen op papier. Ik ga dat steeds meer en meer loslaten. De meeste klanten die bij mij komen, zijn eigenwijs, ze nemen een ander pad, ze kiezen hun eigen route. Hoe zou dat nou komen? 😉 Je kunt jezelf bijvoorbeeld de vraag stellen waar je was voordat je geboren werd bij deze moeder? en met welke afspraken je naar de aaarde bent gekomen. ”Ga maar kijken”‘ Ik kijk dan mee waar je heen gaat en stel vragen om steeds meer informatie naar boven te halen. Alles zit in ons geheugen, zelfs ook de toekomst. Bijna iedereen wil nu weten wat zijn/haar taak is in deze wereld. Logisch, want het is een bijzondere tijd. Waarom ben ik nu hier? De eigen Ziel geeft daar altijd antwoord op. Velen zijn nu hier om de transitie naar de Nieuwe Aarde, de nieuwe Tijd, mee te maken en daar een rol in te spelen en anderen te helpen. 24 augustus

Een gebiedsdeva aan het woord

Een wijze gebiedsdeva aan het woord in de moestuin van Charlotte in Herfte. Een gebiedsdeva zou je ook een landschapsengel kunnen noemen. D. Ja, we kijken nu groter. Ik kijk met jullie mee met wat je aan het doen bent. Ik leef hier verscholen, niemand kent me, niemand ziet me. Ik ben best treurig, gelukkig zijn hier veel moestuinen, mensen die tuinieren geven me energie, ook al zien of kennen ze me niet. Ik dacht altijd dat mensen volkomen onbereikbaar zijn, dat is dus niet zo. Het is jouw deva-deel die nu met mij communiceert. Charlotte moet ook in haar plant-deel gaan zitten om met mij te kunnen communiceren. Alle levende wezens waren ooit zelf plant in de oertijd. Je plant-deel is je vegetatieve staat, dus dat deel van jou dat altijd doorleeft, terwijl je er niks voor doet, denk aan je ademhaling en je hart. Ik stuur alles wat groeit en leeft aan in dit gebied, ik geef levensenergie aan alles en wat binnen mijn gebied ligt, dus ook voor deze tuin waar je nu bent. Mijn gebied loopt vanaf het ziekenhuis en heel het wandelgebied daarachter tot en met de tuinen daar en dan tot de kas van K en tot deze tuinen inclusief de boerderijen. Ik doe alles onbewust, mijn bewustzijn is niet helemaal wakker.M. Hoe komt dat?D. Door uitstoting, hier is ooit ruzie geweest ergens lang geleden. Toen is alles wat onzichtbaar was en alles wat groei veroorzaakt weggestuurd door priesters, ze vonden dit eng, ze konden deze energie niet vatten. Natuurwezens werden ontkend. Dus ik doe mijn werk wel, maar op de automatische piloot. M. oh, boeiende informatieD. Ja, er zijn vele vloeken uitgesproken over onzichtbare leven, over levensenergie. Alleen een ”grote” god mocht er zijn, niet alle stapjes ertussen. Ik bedoel dat het Goddelijke alleen iets groots en onbereikbaars werd, terwijl alle levensvormen een Goddelijk deel in zich dragen. Mensen mogen God niet helemaal kennen en benoemen, zeiden de priesters, ze mogen niet weten dat God in elke plant, in elk levend wezen aanwezig is.M. Wat een wijze informatie allemaal.D. Ja, wordt tijd dat je dit weet en voelt, dat je je realiseert welke impact de geschiedenis heeft op ons deva’s. Dit is niet alleen mijn verhaal, maar het verhaal van alle planten-en natuurwezens. M. Waarom vertel je dit nu?D. Door stijging van de frequenties van de aarde kun jij dit nu oppikken. M. Mooi dank je, heb je nog iets te zeggen?D. Ik beheer dit gebied graag en blijf dat ook doen. M. Vertel eens hoe je er uit ziet? Als jij het vertelt dat zie ik tegelijkertijd het beeld voor me.D. Ik wil mijzelf nog niet laten zien, ik wou alleen deze info even doorgeven, oké? M. Kunnen wij je helpen? Kunnen we iets voor je doen? D. Vertel dit aan de mensen, mensen moeten dit weten. Wie er aan toe is pikt het op. Doorvoel het hele verhaal, laat het langzaam tot je doordringen. Dan kunnen jullie het veranderen. Als de frequentie van de aarde nog meer stijgt worden de vloeken vanzelf opgeheven. Alles wat eenheidsbewustzijn kan voelen doordringt ons dan met bewustzijn en levensenergie. dan is de ban op ons weg en kunnen wij voluit en met meer bewustzijn leven. Met dank aan Charlotte voor de vraag om een reading in haar moestuin te doen.14 juli 2021,

Natuurwezens zien

Soms zijn mensen teleurgesteld dat ze na of tijdens het volgen een workshop of een healing geen natuurwezens zien. Lieve mensen, ik snap jullie wens als geen ander, maar je moet niet verwachten dat het zomaar gaat voor iedereen. Voor sommige natuurtalenten wel, dat zijn geluksvogels, vaak jonge mensen die geboren zijn met open innerlijk zicht en opgroeiend in omstandigheden waar intuitieve kwaliteiten gestimuleerd worden. Voor velen is dat niet het geval en dan is het best hard werken om je verlangens natuurwezens waar te nemen of met hen te communiceren te realiseren. Misschien heb je in die workshop of die heling wel heel belangrijk voorwerk gedaan. We zijn multi-dimensionale wezens. Ik ken zelf nog lang niet al mijn dimensies. Voor een deel ben ik mens en ik heb meerdere levens gehad als kruidenvrouw, sjamaan, kluizenares midden in een bos, heks, genezeres. Dat mensdeel dat verbonden is met de natuur, met natuurlijke medicijnen, met genezing, met de elementen is het mensdeel dat je nodig hebt om contact te maken met natuurwezens. Als dat mens-deel gewond is geraakt en er niet mag zijn door oude brandstapelcomplexen dan is het nodig dat eerst te helen om je magische, helende en met-de-natuur-sprekende vermogens weer vrij te maken. Ook kun je incarnaties als natuurwezen, bijvoorbeeld kabouters, hebben gehad en als je die wijsheid naar je terughaalt, dan kunnen deze zielsdelen je helpen nu weer contact te maken met je eigen soort, in dit voorbeeld dus met de kabouters en ook met andere soorten natuurwezens. Dat kan heel ontroerend voelen als thuiskomen. Dan heb je ook nog planeten van oorsprong waar jou Ziel vandaan komt, dat kan bijvoorbeeld een elfenplaneet zijn, als je daar verbinding mee hebt, dan helpt dat ook om nu contact te krijgen met elfen. Eveneens helpt het je als je je intuitie schoolt, bijvoorbeeld door middel van een cursus intuitieve ontwikkeling en als je energiecentra in je lichaam open zijn en goed werken. Met een dicht hart maak je geen verbinding met je hele omgeving, dat doe je met een open hart. Voor mezelf was het een eenzame en lange weg, het was het waard. Ik zeg ook niet dat het onmogelijk is om natuurwezens te zien, het is echt niet alleen aan mij voorbehouden en ook echt niet alleen aan wijze leraren zoals Rudolf Steiner. Het is nu heel hard nodig dat we verbinding maken met de natuur en de Levensenergie. Ik denk niet dat ik in deze spannende tijden uit hoef te leggen waarom, wie oren heeft, die hoort het. 25-6-2021,

Djins

Wat krijg ik toch een mooie mensen bij me voor een reading. Hier een reading in de vorm van een verhaal. Ik plaats info uit reading altijd met toestemming van diegene waar het over gaat. Dank je wel! Er leefde een meisje in de woestijn bij een nomadenvolk dat schapen hoedde. Ze maakten ook schapenkaas en verkochten dat. Het zouden de Touaregs kunnen zijn of Berbers, de vrouwen liepen in schitterende kleding met kleine spiegeltjes erin geborduurd en flosjes aan hun rokken. Het meisje liep op een dag, toen ze ongeveer 12 was, alleen de woestijn in, op haar blote voeten in een licht gekleurde jurk. Ze danste en danste en kwam pas sávonds net voor zonsondergang weer terug. Haar oma merkte wat bijzonders op aan het meisje. Het kind had die dag gesproken met de windgeesten. Oma nam haar apart voor een persoonlijk gesprek en vertelde het kind dat ze één van hen was: vrouwen die de gave hebben met de geesten te spreken. Vanaf dat moment mocht het meisje mee naar een geheime school, waar allemaal vrouwen bij elkaar kwamen die hun intuitieve gaves om met de natuur te spreken verder ontwikkelden. Ze kwamen 5 maal per jaar een week lang bij elkaar. Alleen kon geen enkele leerling de plek vinden, pas als je ingewijd was tot op een bepaald niveau dan kon je zelfstandig de deur door de rotsen er naar toe vinden. Oma wist dat, en het meisje leerde ook door die deur te gaan toen ze ouder was. Het was een Djin-mysterie-school. Als je het woord djin opzoekt op wikipedia dan staat er dat het om negatieve geesten gaat. Dat was in deze school helemaal niet het geval. De vrouwen leerden er totaal zuiver te werken. Telkens als het meisje na een week in die school weer terug was bij haar familie bij de schapen , had ze enorme heimwee, ze zou het liefste daar gaan wonen. Haar moeder begreep dit ook totaal niet, omdat zij die gaven van spreken met de natuur niet had. De vrouw die bij me was en tevens dit meisje is, heeft al haar krachten en gaves die ze toen had, weer naar het hier en nu teruggehaald. In pakketjes zal ze dit weer tot haar kunnen nemen en gebruiken voor haarzelf, haar omgeving en het grote geheel. We hebben vaak geen idee wat je kunt in het dagelijkse leven met deze gaves, we zijn nog bezig het rechtlijnige en functionele denken achter ons te laten. Dit is een mooi voorbeeld van hogere mystieke intuitieve krachten jezelf weer toe-eigenen. Het is nooit totaal weg, het zit altijd ergens verstopt en mag nu weer tevoorschijn komen. Margo Huggers, 21-05-2021

Op eigen-benen-waarneming

Als je natuurwezens waarneemt, of je nu ziet, hoort, aanwezig weet, hun bewegingen kunt dansen, hen kunt tekenen of boetseren, dan neem je stukjes creatiekracht waar. Natuurwezens zijn Goddelijke Deeltjes van Levensenergie, gegoten in Levende Vormen die we met onze fysieke ogen nu nog niet kunnen zien. Zonder hen zou er geen Leven zijn, ze regelen alle levens- en groeiprocessen voor ons. Om hen waar te nemen moet je verbinding hebben met je eigen Levensenergie, je eigen Bron. Het kan zijn dat je jezelf daar bewust van bent, maar dat hoeft niet eens. Er zijn mensen met veel eigen levensenergie in zich die zich dat niet realiseren in hun dagbewustzijn.Wat heel erg tegenwerkt om natuurwezens waar te willen nemen is als je leeft op andermans of andervrouws energie. Daarom staat er bij de aankondiging van mijn workshops een ”voorwaarde” dat je je eigen energie kunt beheren en verbinding maakt met je eigen Bron. We zijn niet perfect, dat hoeft ook niet, bewustzijn op hoe het werkt is belangrijk. Ik heb eens gratis een workshop gegeven. Daar kreeg ik te maken met ”energiepikkers”. Er was een vrouw die een medium opleiding had gedaan en daar geleerd had in het hoofd van een ander te kruipen met haar energie en dan te gaan waarnemen. Ik zelf raakte daar helemaal geblokkeerd van, mijn vermogen tot waarneming was deels verdwenen en ik trof die vrouw aan in mijn hoofd. Leerzaam, zulke dingen, ik leer er oók van, want ik stond zulk gedrag toe en leerde mijn eigen energie terug te nemen. Het kan best zijn dat dit een goede opleiding was, daar kan ik te weinig van zeggen, maar deze techniek waardeerde ik niet zo. Ik gings eens op bezoek bij een vrouw die me had uitgenodigd, een leuk mens, ook verbonden met natuurwezens, daarom ging ik ook. Ik kwam doodop thuis. Ik trof haar energie aan in mijn voeten. Ze was daar met haar energie gaan zitten met de overtuiging: “Als zo’n gekke elf in een mensenlijf als jij er mag zijn, dan ik ook wel”. Oók heel leerzaam, want ik was het zelf die mijn bestaansenergie aan het uitdelen was…..Op eigen benen leren waarnemen dus, vanuit jouw eigen pakketje Levensenergie, een leuke uitdaging. 17 mei

Spreken met natuurwezens.

Geven ze altijd antwoord? NEE. Soms willen ze geen gesprek, het zijn net mensen 😃. Een acacia zei eens tegen me: ”Jij ziet me als een wijs orakel. Dat ben ik niet. Ik wil geen vragen. Ik wil niet antwoorden. Ik wil gewoon boom zijn. Punt” Zo ook de kleikabouters, ergens in Noord-Holland. Ze zeiden wel wat, maar niet zo veel. Maar als ik het nu nalees, dan zeiden ze toch wel veel. Het gaat niet om de hoeveelheid woorden. K: ”Wij zijn kleikabouters, we zijn klein, ongeveer 30 cm lang. Er leeft hier een groot volk verspreid over heel de wijk. We leven onder de grond. We verplaatsen water. Het is hier nogal zompig. Zie ons lopen met kleine kruiwagentjes, we rennen dagelijks voor al het ander leven. We hebben niet veel woorden, ja we helpen de Aardevrouw die hier onder de grond leeft, we kennen haar goed, we hebben dezelfde verhouding als Sneeuwwitje en haar dwergen. We doen ons ding en zingen daarbij. Het moet wel heel stil zijn, wil je ons kunnen horen. We zien eruit als hele saaie kleurloze kabouters, grijze kleding, allemaal identiek. Je kunt ons niet als individu herkennen. We hebben geen behoefte aan een persoonlijk gesprek, we hebben ook geen woordvoerder. Het is oké dat je ons ontdekt hebt. We zijn een beetje als machientjes, we zijn mechanisch, als bloedcellen die ijzer vervoeren en dat gewoon doen zonder na te denken en te voelen. Even aandacht is oké. Groet de kraaien die zijn ook grijs.M. Hebben jullie iets nodig?K. Nee, het is goed zo . Wij leven en doen ons ding en blijven water verplaatsen. Dat doen wij niet echt met kruiwagens, maar energetisch. Als je iets voor ons wil doen, dan willen wij wel grijze stenen in de tuin, daar kunnen wij ons aan opladen, dan kunnen jullie aan onsdenken. Van die gewone eenvoudige kiezels. Dat past bij ons, zo zijn wij ook. Wij zijn als brave fabrieksarbeiders, elke dag hetzelfde. Daar is niks mis mee. Boodschap van de kleikabouters: Doe gewoon al je dingen die je moet doen, zonder mokken, zonder mopperen, doe het gewoon met stille vreugde.

Draken

Er kwam een jongeman bij me voor een reading, hij had iets met draken, schreef hij. De nacht voordat hij kwam sliep ik slecht, normaal ben ik een goede slaapsters. Er kwam een enorme energie op me af. Al voor de reading begon en we gewoon aan het praten waren voelde ik al dat hier een echte nieuwetijdsman zat met enorme grote krachten en die krachten vroegen om gronding. Onder gronding versta ik dat je eigen energien in het hier en nu in je lichaam zijn. Even een koordje uitleggen naar de aarde is echt onvoldoende. Saint Germain kwam erbij en begon uit leggen. Er is een gronding nodig in al de vijf elementen, anders werkt het niet voor hem. Het wezen van deze man past niet in zijn lijf en moet steeds verbinding maken met aarde, water, lucht, vuur en ether. Hij legt moeiteloos zijn aura om heel de aarde heen, reist door alle tijden heen. Voor zijn geboorte is hij vanuit de Bron via allerlei planeten door het hele universum heen gebuiteld naar de aarde. Het is enorm van belang dat hij energien leert scheiden, wat scheppend is en wat niet-scheppend is. Daarvoor heeft hij voor zijn geboorte het gereedschap al in handen gekregen. We hebben alle eigen draken-energie van hem, van zowel kosmische als aardse draken, voorzover dat nu mogelijk was naar beneden gehaald, indrukwekkend. Ik mag dan meegenieten, want ook voor mezelf komen die energien die voor mij bedoeld zijn, dan bij me, vandaar dat ik dan ook sta te shaken van de energien. Er gaat nog veel meer aankomen voor hem. Indrukwekkend. Menselijk gezien is dat best een opgave, want hoe kom ik uit de kast met zulke vermogens en hoe ga ik daar mee om in het belang van het geheel en hoe ziet mijn dagelijks leven er dan uit? En ik vraag me af hoe de wereld er uit gaat zien als alle mensen hun volledige vermogens in eigendom gaan nemen, als we werkelijk gaan samenwerken met de draken en andere wezens en dat tot uitdrukking brengen in onze manier van leven, wonen en omgang met elkaar en alle wezens . Boeiend, schitterend en spannend. Margo Huggers, 14-4-2021

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *