Atlantis komt terug

Ik geloof niet dat we weer ten onder gaan. Ik geloof dat we het gaan redden dit keer. Het wordt zelfs nog veel mooier.

Velen van ons hebben trauma’s van de ondergang van Atlantis. Ik zelf heb de ondergang niet meegemaakt, want ik was al eerder uitgeschakeld omdat ik te veel kennis had over Levensvormen en Creatie, dat is niet handig als je wil vernietigen. Ik schrijf dat nu ”droog”, maar ik heb best veel jaren nodig gehad om dit trauma te verwerken en te ontdekken hoe dit trauma doorwerkt in tegenwerkingen die ik meemaak in mijn huidige leven.

Ook nu in deze roerige tijden met veel onrust, oneerlijkheid, corrupties, grote machtspelletjes komen we in aanraking met oude trauma’s.

Mijn readingen in tuinen gaan steeds dieper. Het gaat niet meer om die ene elf of kabouter die wil spreken. Dat wil niet zeggen dat die individuen niet belangrijk zijn, elk wezen doet er toe. Maar nu gaan mijn readingen meer over hele volken. Het zijn bruggen tussen Oude en Nieuwe tijden die ik mag maken. Als we voorbij het trauma gaan, als we het doorleefd hebben komen we weer uit bij de herinnering van hoe het werkelijk was en bij de wens voor een mooie, harmonieuze liefdevolle en respectvolle toekomst voor alle levende wezens. Als Atlantische Wijzen hebben we de toekomst al lang geleden naar het heden geprojecteerd.

Geniet van deze waar gebeurde geschiedenis, een reading die ik half augustus deed op een schitterende plek in Nederland. Met toestemming van de opdrachtgevers voor deze reading plaats ik dit verhaal.

Er leeft hier een grote groep elfen, ze hebben alle kleuren van de regenboog. Ze zijn verbonden met het echtpaar dat hier woont. Deze elfen zijn zeer oud, de Ouden van de aarde. Ze waren hier al voordat er fysieke mensen waren. Het zijn grote zielen van wel 10 meter lang.

Jullie waren hier ook eerder als lichtwezens, toen er nog geen mensen waren. Mensen hadden toen minder fysieke dichtheid, dus noem ik hen dan eerder lichtwezens of elfen. Nu zijn jullie hier weer terug. Jullie hebben het land zien zinken. Hand in hand stond jullie te kijken. Alle creatie die jullie hadden opgebouwd viel in duigen.

Atlantis lag waar nu de Atlantische oceaan is, maar hier waar nu Nederland is, waren ook eilanden.

Er heeft hier ook een tempel gestaan, een mooie groep ronde koepel met rose/oranje/wit licht. Het is alsof je nu in de stilte dat geluid van de tempel nog kunt horen.

De elfengroep van toen is blijven leven, ze worden gemiddeld 300-400 jaar oud en geven hun levensenergie door aan hun dochters/zonen. De elfen die hier nu zijn, zijn dus de nazaten van toen, het is dezelfde familie.

Hier spreekt een Atlantische priesteres:

‘’ Geëerd echtpaar, Ik ken u van zeer lang geleden. Wat fantastisch dat u hier weer bent aangekomen en u hier heeft gesetteld en al een tijdje samen leeft. U verdient dit. U bent het zelf geweest die dit land gesticht en ingericht heeft. Het was toen nog veel groter en grootser. U had aanzien, niet zozeer in materiële zaken, maar meer in daden. Koningen en koninginnen kwamen van heinde en verre voor heling en wijze raad. U bood hen ook geweldig goed onderdak in een gastenverblijf met stalling voor de paarden en de koetsen. Er waren genezende baden met diverse soorten zout en kruiden. Ik hoop dat dit geheel terug mag komen in uw herinnering zodat u deze wijsheid en kracht ook nu weer kunt gebruiken. Maak uw wijsheid ijler en hoger in frequentie.

Ik heet Ichumacharia. Ik ben man noch vrouw, doch beide. Ik ben opgegaan in de sferen, maar ik begeleid u nu dagelijks. Dat doe ik al een behoorlijke tijd zonder dat u het in de gaten had.

De regenboogelfen begeleiden me. Zij zijn hier om de energie hoog te houden, de sfeer goed en om jullie de goede impulsen te geven om tot actie over te gaan en ook om te zorgen dat jullie voldoende rust nemen. Ze zorgen ook voor humor en speelsheid. Het leven mag ook gevierd en genoten worden. De elfen zorgen ook voor de verbinding met jullie fysieke lichaamsdeel en dat jullie de alsmaar hoger wordende trilling aankunnen. De elfen zorgen ook voor de mooie kleuren bij de zonsopgangen en ondergangen.

Dus hier is een poort naar Atlantis met de nadrukkelijke bedoeling de oude Atlantische energie te transformeren naar het heden en de poort te heropenen. De poort gaat zowel diep de aarde in, als naar de hemel. Diep in de aarde zijn holle ruimtes waar de hemelse klanken resoneren en ik kan het niet anders omschrijven dan dat het voorraadkamers zijn van klank. Op de juiste tijdstippen komen die klanken vrij voor de mensen. Ze zijn fysiek onhoorbaar, alleen innerlijk hoorbaar en ook voelbaar.

Naar de hemel is een poort voor de lichtwezens die vanaf de zon energieën aanvoeren. Zeg maar een instroomplek van zonne-energie met een bepaalde frequentie. Vorige week op 8-8 is de poort ook hier opengegaan. Daarom is mijn boodschapper (Margo) nu ook hier. Er is directe verbinding met de zon van Sirius, dat is Alcyone. De Siriuswezens komen veel licht en liefde brengen. Nu nog in kleine pakketjes, die langzaamaan groter zullen worden. Niet te veel tegelijk, want dan zouden jullie lichaam ploffen en dat is ook weer niet de bedoeling.’’